Հետխորհրդային տարածքում հեղափոխություն չի լինի, բայց Կրեմլում շարունակում են դրանից վախենալ. «Առավոտ»

«Առավոտ» թերթի առաջնորդողը գրում է. «Վերջերս վրացական ռուսալեզու կայքերից մեկում աչքովս ընկավ մի հրապարակում, որի վերնագիրն էր՝ «Ամերիկացի հետախույզները դիվանագետների անվան տակ բարեխղճորեն իրենց աշխատանքն են կատարում Վրաստանում և Հայաստանում»: Հարցազրույց տվողը Առնո Խիդիրբեգիշվիլին է, որը, որքան հասկանում եմ, այդ կայքի խմբագիրն է: Ամբողջ հարցազրույցը վերարտադրելու կարիքը, թերևս, չկա՝ այն պարզ պատճառով, որ Հայաստանում նույնպես կան ռուսալեզու և ոչ միայն ռուսալեզու լրատվամիջոցներ, որոնք ժամանակ առ ժամանակ «բացահայտում են» ամերիկյան լրտեսներին, գրանտակերներին, «5-րդ շարասյունը» և «ազդեցության գործակալներին», որոնք իրականացնում են թշնամու (այսինքն՝ Արևմուտքի) դավադիր ծրագրերը: Այնպես որ, այդ մոտեցումները մեզ ծանոթ են: Այդ հրապարակման մեջ հետաքրքիր է, որ հեղինակը խոսում է ոչ թե իր, այլ հարևան երկրի մասին, և խոսում է վստահության և անսխալականության մեծ պաշարով: Պատասխանելով լրագրողի հարցին` նա համոզմունք է հայտնում, որ Հայաստանում գործող հայտնի հասարակական կազմակերպություններն ու լրատվամիջոցները (նաև «Առավոտը») ամերիկյան լրտեսներ են և աշխատում են Հայաստանում «գունավոր հեղափոխություն» իրականացնելու ուղղությամբ: Եվ նույնիսկ այդ անհեթեթ մեղադրանքին չէի անդրադառնա, եթե չկրկնվեր ռուսաստանյան քարոզիչների բանաձևը «գունավոր հեղափոխության» մասին: Անձամբ ես դեմ եմ, որ Հայաստանում տեղի ունենա «գունավոր» կամ թեկուզ «սև-սպիտակ» հեղափոխություն, և բազմիցս գրել եմ, թե ինչու: Բայց տվյալ դեպքում առավել կարևորն այն է, որ թեման այլևս արդիական չէ, և ես չեմ հասկանում, թե ինչու են Կրեմլում շարունակում դրանից վախենալ: Հետխորհրդային տարածքում այլևս հեղափոխություն չի լինի, և ոչ թե այն պատճառով, որ Ռուսաստանը շատ հզոր է և դա թույլ չի տա, այլ որովհետև ժողովուրդները տեսել են այդ հեղափոխությունների «քյարը»: Սաակաշվիլին մի քանի շաբաթ վազվզեց Կիևի փողոցներում, ի՞նչ է, նրան միացան հարյուր հազարավոր քաղաքացինե՞ր: Ոչ, որովհետև ուկրաինացի ժողովուրդը այդ ճանապարհով երկու անգամ անցել է ու մոտ ժամանակներս չի գայթակղվի: Նույնը կարելի է ասել մեր և մեր «բախտակից» մյուս ազգերի մասին: Ինձ թվում է՝ Ռուսաստանի համապատասխան «ուղեղային կենտրոններում» ուժեղ է իներցիոն մտածողությունը, այնտեղ հետ են ընկել կյանքից և մտածում են առնվազն 10 տարվա հնության «կարծրատիպերով»: Եվ որքան շուտ ձերբազատվեն այդ «ժամկետանց վախերից», այնքան լավ թե՛ Ռուսաստանի և թե՛ մեր հարաբերությունների համար: Ինչ մնում է հ/կ-ներին և լրատվամիջոցներին, ապա, այո, դրանք քննադատում են իշխանություններին: Դա նրանց պարտականությունն է»: [b]Ամբողջությամբ թերթի այսօրվա համարում:[/b]