Ավելին

Պատկերացնո՞ւմ եք, որ Բեռնար Ռիեն ժանտախտի ժամանակ ասեր, որ ծառայում է ժողովրդին․ «Առավոտ»

1575 դիտում article-date

10:47 18-06-2020

«Առավոտ» թերթի առաջնորդողը գրում է․ ««Ես իմ ողջ կյանքի ընթացքում խոնարհաբար ծառայել եմ իմ ժողովրդին»՝ առնվազն 25 դար այս «մոգական բանաձևը» կրկնում են աշխարհի գրեթե բոլոր իշխանավորները, ինչպես նաև քաղաքական գործիչները: Այդպես են խոսում արյունալի բռնակալներն ու ժողովրդավարական ճանապարհով եկած ղեկավարները, ամենացինիկ կոռուպցիոներներն ու այդ առումով պարկեշտության սահմանները չանցնողները: Բայց դա, հավանաբար, այն խոնարհությունը չէ, որի մասին ասված է Աստվածաշնչում: Հիշո՞ւմ եք՝ փարիսեցին տաճարում գլուխ է գովում իր խոնարհությամբ, իսկ մաքսավորը, առանց աչքերը վեր բարձրացնելու ներողություն է խնդրում Աստծուց իր մեղքերի համար: Հիսուսը եզրակացնում է. «Մաքսավորն է, որ արդարացած տուն գնաց և ոչ թե փարիսեցին, որովհետև ով որ բարձրացնում է իր անձը, պիտի խոնարհվի, և ով խոնարհում է իր անձը, պիտի բարձրանա» (Ղուկաս, 18, 14): 25 դար «իրենց ժողովրդին ծառայելուց» հետո աշխարհի իշխանավորները թերևս կարող են մի փոքր հանգստանալ և մտածել Մարդուն ծառայելու մասին: Տարբերությունը, կարծում եմ, հսկայական է. «ժողովրդին ծառայելը» սովորաբար ենթադրում է ինչ-որ «սակրալ» ճշմարտությունների իմացություն, որոնք «իրավունք են տալիս» մարդկանց ոտնատակ անելու: Պատկերացնո՞ւմ եք, որ Քամյույի հերոս Բեռնար Ռիեն ժանտախտի ժամանակ հայտարարեր, որ ծառայում է ժողովրդին: Կարո՞ղ է պատահել, որ նման բան ասեր, օրինակ, Յոհան Սեբաստյան Բախը: Կամ Ներսես Շնորհալին (որն, ի դեպ, իշխանավոր էր): Մարդկանց ցավ պատճառելու մոլուցքը, որպես կանոն, ուղեկցվում է Արդարությանը, Ժողովրդին, Քրիստոսին կամ Ալլահին ծառայելու հավաստիացումներով ու վերջիններիս անունից «ճիշտ ճանապարհից շեղվածներին» պատժելու իրավունքի հայտարարագրմամբ: Դա, ինչպես հիմա ընդունված է ասել, մանիպուլյացիա է, որի նպատակն է մարդկանց վերահսկելը: Անկախ նրանից, թե ով է իր կամքը պարտադրում՝ ծնողն իր երեխային, աղանդի «քրմապետը»՝ իր հոտին, թե փողոցային հռետորը՝ ժողովրդական զանգվածներին, էությունը նույնն է. «Բավարարի՛ր իմ ցանկությունները, քմահաճույքները, հակառակ դեպքում քեզ սարսափելի պատիժներ են սպասում»: Իսկ «հանուն գաղափարի» պատիժներ իրականացնելու սրբազան պարտականությունը կատարում է հենց ինքը՝ «քրմապետը» իր «շարքային քրմերի» օգնությամբ: ․․․Այս օրերին դիտում եմ այլընտրանքային պատմության ժանրի մի սերիալ, որտեղ նացիստների առաջնորդն ասում է. «Այո, կզոհվեն միլիոնավոր մարդիկ, բայց դա կլինի աշխարհում վերջին պատերազմը, որից հետո սկսվելու է համընդհանուր երջանկության և բարեկեցության լուսավոր դարաշրջանը»: Բայց դա պատրանք է. ցանկացած «պատերազմից» հետո, անկախ դրա մասշտաբից, լինելու է նոր, ավելի մեծ «զոհեր» պահանջող «պատերազմ»: «Պատերազմ» և «զոհեր» բառերը չակերտների մեջ եմ առնում: Հուսով եմ, պարզ է, թե ինչի մասին է խոսքը»: [b]Ամբողջությամբ՝ թերթի այսօրվա համարում։[/b]