«Քայլող տիկինը» ոչ մի նոր բան չի ասել, դա Նիկոլի՝ 2.5 տարի առաջ սկսած քաղաքական գիծն է՝ թշնամուց կիրթ գործընկերոջ կերպար ստեղծել, պետություն ու բանակ կերտած գեներալներից՝ հանցագործների. Մ. Մինասյան

Սուրբ Աթոռում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը Տելեգրամի իր ալիքում անդրադարձել է ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Անուշ Բեղլոյանի հայտարարություններին: Գրառումը ներկայացնում ենք ստորև. «Հայաստանում արդեն երկրորդ օրն է, ինչ հայհոյում են Նիկոլի կուսակցության պատգամավորին, որն առաջարկել է մոռանալ այն մասին, թե ով է սկսել պատերազմը, ում պատմական հայրենիքն է Արցախը և ուշադրություն դարձնել ապագային՝ չմոռանալով հայտարարել տարածաշրջանից ռուս խաղաղապահների դուրս բերման և թուրք-ադերբեջանական տանդեմի հետ խաղաղ համագոյակցության հեռանկարի մասին: Դատելով հայհոյանքների ծավալից՝ բոլորը վրդովված են, սակայն ինչի՞ց: Քայլող տիկինը ոչ մի նոր բան չի ասել. դա Նիկոլի քաղաքական գիծն է, որը նա սկսել է 2.5 տարի առաջ՝ թշնամուց կրթված և կառուցողական գործընկերոջ կերպար ստեղծելով, իսկ պետությունն ու բանակը կերտած գեներալներից՝ հանցագործների և թալանիչների: Վերանայե՛ք փոխխոսնակ Լենա Նազարյանի հարցազրույցը, որում նա պնդում է, որ կորսվածին վերադառնալու փոխարեն պետք է ապրել խաղաղության մեջ: Իսկ թե ում հետ, նիկոլական պացիֆիստները չեն մասնավորեցնում՝ մտքում պահելով Թուրքիան և Ադրբեջանը: Մենք չենք նկատել, սակայն Արցախի կործանման սկիզբը դարձել է հենց խաղաղասիրության միակողմանի քարոզչությունը, որը սկզբից ևեթ եղել է նիկոլա-սորոսական իշխանության գաղափարախոսության հիմքը: Կրկնվում եմ՝ սկզբից ևեթ. մինչ թշնամին ռմբակոծում էր Տավուշը, տիկին Էրատոն, ծաղկեփունջը ձեռքին, խաղաղասիրություն էր քարոզում, որը հանգեցրեց 5000 զոհերի: Մինչ թշնամին զինվում էր «բայրաքթարներով», Նիկոլի կինը խոսում էր փամփուշտներից զարդ պատրաստելու մասին, Նիկոլը գնում էր Սու-30 կործանիչները՝ չմտածելով դրանց համար սպառազինման մասին, ինչպես նաև հնացած և չկրակող «ՕՍԱ-ԱԿ»-ները: Մինչ Ալիևը հայտարարում էր Սևանը և Երևանը գրավելու մասին, Նիկոլը շարունակում էր դատել Առաջին արցախյան պատերազմի հերոսներին՝ ալիևյան զառանցանքն անպատասխան թողնելով: Քանի դեռ թշնամին Սյունիքի ճանապարհներին տեղակայում է «Բարի գալուստ Ադրբեջան» ցուցանակները, նիկոլականները վստահեցնում են մարդկանց, որ Շուշին հայկական չէ, իսկ Շուռնուխը ժամանակին գրավել են հենց սյունեցիները: Մինչ Թուրքիան վաճառում է հայկական եկեղեցիները, Հայաստանի ԱԳՆ-ն հայտարարում է, որ դա չի համապատասխանում երկխոսության մթնոլորտի բարելավմանը: Եվ չեն պարզաբանում, թե ով է պատրաստվում հաստատել այդ երկխոսությունը: Մենք հասել ենք նրան, որ սոցապահովման նախարարի աթոռին նստած վաշխառուն առանց ամաչելու Ազգային ժողովի ամբիոնից ծաղրում է առանց տանիքի մնացած արցախցիներին՝ հայտարարելով, որ «հետպատերազմական Արցախում չկա որևէ սոցիալական և հումանիտար խնդիր»: Նիկոլականների խնդիրները լուծված են, քանի դեռ նրանք իշխանության գլխին են: Քչերը գիտեն, թե Իլհամի և Նիկոլի բանավոր պայմանավորվածությունների համաձայն՝ փակվում է Ռուսաստանում Արցախի ներկայացուցչությունը: Դա թշնամու հետ խաղաղություն հաստատելու նույն քաղաքականության շարունակությունն է՝ նրան հանձնելով մեր հաղթանակի բոլոր տարրերը, անառակելիորեն կատարելով նրա բոլոր պահանջները: Մենք պետք է գիտակցենք, որ Հայաստանում իշխանությունը պատկանում է թուրք-ադրբեջանական գործակալների ավազակախմբին, որն ամեն րոպե ոտնահարում է պետական և ազգային շահերը: Եվ միայն մեզանից է կախված՝ որքան թույլ կտանք նրանց հարմարավետ ապրել, առանց խնդիրների»: