25-ամյա հերոս հետախույզը ազատագրել էր թշնամու կողմից գրավված կարևորագույն դիրքերից մեկն ու առգրավել մեծ քանակի զենք-զինամթերք. նա նահատակվեց նահանջող զինակիցների թիկունքը պաշտպանելիս. ՖՈՏՈՌԵՊՈՐՏԱԺ, ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Երևանցի 25-ամյա Աբրահամ Տիգրանի Մարուխյանը սովորել էր Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանում, գերազանց ավարտել ու ստացել լեյտենանտի կոչում:

Դեռ դպրոցական տարիներից ամեն ինչից վեր էր դասել հայրենիքը, հայոց հողն ու հայ մարդուն:

Իզուր չէր, որ թե՛ դպրոցում, թե՛ համալսարանում ուսումնական տարիներին շատերը նրան համարում էին Մոնթեի, Թաթուլի, Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի, Շահեն Մեղրյանի և մյուս լեգենդար հայ հերոսների գործը շարունակող:

Նրա համար հայրենիքի համար զոհվելը ամենաբարձր կոչումն էր:

Որպես մարտկոցի հրամանատար ծառայության էր անցել Արցախի Հանրապետության պաշտպանական բանակի Մատաղիսի զորամասում:

Սեպտեմբերի 27-ին, երբ թուրք-ադրբեջանական հրոսակները, հետո նրանց միացած վարձկան ահաբեկիչները հարձակվեցին Արցախի վրա, պատերազմի առաջին օրը նա կամավոր մեկնում է Ջրական (Ջաբրայիլ) որպես հետախույզ:

Իր խիզախության ու հմտության շնորհիվ ոչ միայն ազատագրում է թշնամու կողմից գրավված կարևորագույն դիրքերից մեկը, այլև առգրավում է մեծ քանակի զենք-զինամթերք:

Աբրահամը զոհվում է հոկտեմբերի 2-ի գիշերը, երբ հրետակոծության տակ պաշտպանելիս է լինում նահանջող զինակիցների թիկունքը:

Երեկ են նրա հարազատներն իմացել ցավալի լուրը, իսկ ընկերներն էլ իմանալով Ա. Մարուխյանի զոհվելու մասին, SHAMSHYAN.com-ի թղթակցի հետ զրուցում ասում էին. «Մենք թե՛ Աբրահամին, թե՛ բոլոր նահատակված հերոս տղերքին բացակա չենք դնի:

Էդ հերոս տղերքը առյուծի նման մինչև վերջ պաշտպանել են Արցախը, չեն նահանջել իրենց վստահված պոստերից: էս պատերազմը իրենք հաղթել են, պարտվել է քաղաքական ղեկավարությունը:

Կանցնեն տարիներ, շատ բաներ ջրի երես դուրս կգա ու այդ ժամանակ կհիմնավորվեն մեր խոսքերը, որ Աբրահամն ու նրա նման հազարավոր հերոսներ գիտակցված գնացին մահվան՝ պաշտպանելով թե՝ Արցախը, թե՛ Հայաստանը:»