1983 դիտում
22:02 22-03-2021
Իշխանափոխությունից հետո Հայաստանը պետք է ձեռնամուխ լինի դիվանագիտական վեկտորի փոփոխությանը. Լևոն Մնացականյան
Հայաստանը ռուսական և տարածաշրջանային շահերին նայում է հայի աչքերով...
Ցանկացած պետության համար առաջնայինը սեփական շահն է, իսկ դաշնակցային հարաբերությունները ենթադրում են ընհանուր հետքրքրություններ, որն ամենևին էլ չի ենթադրում ինչ-որ փուլում հետաքրքրությունների բախման հնարավորության բացակայությունը։
Ռուսական կայսրությունն էլ Հայաստանը դիտարկում է որպես տարածաշրջանային անվտանգության և խաղաղության շղթայի բաղկացուցիչ մաս։
Շատերը բողոքում են ռուսական կողմի՝ վերջին պատերազմի ժամանակ ցուցաբերած համեմատաբար չեզոքությունից։
Ռուսական դիրքորոշումը փոխվել է ոչ թե Հայաստան պետության, այլ գործող վարչախմբի հանդեպ, քանզի նիկոլական գործակալական ցանցը ակնհայտ հակառուսական քարոզչություն է տանում՝ զուգահեռաբար հարաբերություններ «փնտրելով» տարածաշրջանում գլոբալիստական ուժերի արբիտր համարվող Թուրքիայի հետ, որն իր հերթին փորձ կատարեց կասկածի տակ դնելու ՌԴ-ի տարածքային ամբողջականությունը՝ սատարելով Ուկրաինային։
Մենք՝ հայերս, տարածաշրջանում ռուսական շահին նայում ենք հայի աչքերով և արմտյան կառույցների հակառուսական քարոզի հոսանքի տակ փնովում՝ տարածաշրջանային շահն ամեն ինչից վեր դասող մեր դաշնակցին։
Փոխարենն անհրաժեշտ է հստակ հասկանալ սեփական շահն ու Իսրայելի հետ հարաբերություններ «որոնելու» փոխարեն դաշնակցային հարաբերություններ հաստատել նաև տարածաշրջանային խաղաղության ջատագով հանդիսացող Իրանի հետ։
Հ.Գ. Իշխանափոխությունից հետո Հայաստանը պետք է ձեռնամուխ լինի դիվանագիտական վեկտորի փոփոխությանը՝ ապագայի իր տեսլականը կառուցելով ՌԴ-Հայաստան-Իրան եռակողմ դաշնակցային հարաբերությունների վրա, որն անշուշտ ճանապարհ կբացի դեպի Պարսից ծոցի երկրներ։
Ցանկացած պետության համար առաջնայինը սեփական շահն է, իսկ դաշնակցային հարաբերությունները ենթադրում են ընհանուր հետքրքրություններ, որն ամենևին էլ չի ենթադրում ինչ-որ փուլում հետաքրքրությունների բախման հնարավորության բացակայությունը։
Ռուսական կայսրությունն էլ Հայաստանը դիտարկում է որպես տարածաշրջանային անվտանգության և խաղաղության շղթայի բաղկացուցիչ մաս։
Շատերը բողոքում են ռուսական կողմի՝ վերջին պատերազմի ժամանակ ցուցաբերած համեմատաբար չեզոքությունից։
Ռուսական դիրքորոշումը փոխվել է ոչ թե Հայաստան պետության, այլ գործող վարչախմբի հանդեպ, քանզի նիկոլական գործակալական ցանցը ակնհայտ հակառուսական քարոզչություն է տանում՝ զուգահեռաբար հարաբերություններ «փնտրելով» տարածաշրջանում գլոբալիստական ուժերի արբիտր համարվող Թուրքիայի հետ, որն իր հերթին փորձ կատարեց կասկածի տակ դնելու ՌԴ-ի տարածքային ամբողջականությունը՝ սատարելով Ուկրաինային։
Մենք՝ հայերս, տարածաշրջանում ռուսական շահին նայում ենք հայի աչքերով և արմտյան կառույցների հակառուսական քարոզի հոսանքի տակ փնովում՝ տարածաշրջանային շահն ամեն ինչից վեր դասող մեր դաշնակցին։
Փոխարենն անհրաժեշտ է հստակ հասկանալ սեփական շահն ու Իսրայելի հետ հարաբերություններ «որոնելու» փոխարեն դաշնակցային հարաբերություններ հաստատել նաև տարածաշրջանային խաղաղության ջատագով հանդիսացող Իրանի հետ։
Հ.Գ. Իշխանափոխությունից հետո Հայաստանը պետք է ձեռնամուխ լինի դիվանագիտական վեկտորի փոփոխությանը՝ ապագայի իր տեսլականը կառուցելով ՌԴ-Հայաստան-Իրան եռակողմ դաշնակցային հարաբերությունների վրա, որն անշուշտ ճանապարհ կբացի դեպի Պարսից ծոցի երկրներ։
Նմանատիպ նյութեր
1120 դիտում
22:38 14-12-2024
4075 դիտում
10:27 28-01-2019
1894 դիտում
09:25 18-11-2021
Այս բաժնից
1051 դիտում
15:49 20-12-2024
1531 դիտում
15:37 20-12-2024
1189 դիտում
15:33 20-12-2024
