Պետք են նաև մտածող մարդիկ. Առավոտ

«Ընկերներից մեկը երեկ նկատել է, որ ես անվճռական եմ և չափից դուրս շատ եմ մտածում: Այդ պնդումն արված է միանգամայն դրական իմաստով՝ որպես իմ արժանիք: Բայց դա, իհարկե, ունի նաև իր բացասական կողմերը: Ես չեն կարողանում լուծել խաչբառերը, չափազանց վատ եմ լրացնում IQ թեստերը, ակտիվ չեմ «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ» խաղում»,- գրու,մ է «Առավոտ»-ը և հավելում. Բայց եթե մի կողմ թողնենք իմ անձնական խնդիրը, և դառնանք մտածել-չմտածելու սկզբունքին, ապա ես, թերևս, կհամաձայնեի, որ երկար մտածելը խանգարում է մեծ պատմական գործերին: Վերցնենք, ենթադրենք, որևէ կուսակցություն: Երբ Առաջնորդն ասում է՝ այսինչը հանցագործ է, կուսակցականները պարտավոր են նրան քարկոծել, երբ Առաջնորդը քաղաքագիտական վերլուծության արդյունքում գալիս է եզրակացության, որ նույն մարդը ազգի փրկիչն է, կուսակցականներն սկսում են փառաբանել: Եթե Առաջնորդը նոր վերլուծություն անի և որոշի, որ ազգը կփրկի հենց երկրի ներկայիս ղեկավարը, կուսակցական զանգված կգտնի նաև դրա համար հիմնավորումներ»: Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում: