1467 դիտում
10:28 16-06-2022
Հրճվելու առիթ կա՞․ «Առավոտ»
«Առավոտ» թերթի առաջնորդողը գրում է․ «Ֆրանսիայի հրապարակից վրանները, վերջապես, վերացան: Դա ուրախալի լուր է այնքանով, որ մայրաքաղաքի կենտրոնի կյանքը վերադարձավ սովորական հուն, եւ մարդիկ պարտադրված չեն լինի ժամանակ կորցնել խցանումների մեջ: Իսկ այդ խցանումներից դժգոհ էին բոլորը՝ անկախ քաղաքական հայացքներից:
Նույն իրադարձությունն իշխանավորներին եւ նրանց երկրպագուներին առիթ տվեց չարախնդալու, ընդդիմադիրներին ծաղրուծանակի ենթարկելու եւ հրճվալից աղաղակներ արձակելու: Իբր իրենք հաղթել են, իսկ ընդդիմությունը՝ պարտվել: Թո՛ղ այդպես լինի: 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի պարտության կողքին այս «հաղթանակը» կատարյալ 0 է: Իսկ ովքե՞ր են այդ պարտության եւ նվաստացման հեղինակները՝ ինձ մոտ ոչ մի կասկած չի հարուցում՝ անկախ նրանից, թե ինչ արդարացումներ եւ հեքիաթներ են այդ առիթով հորինվում, եւ քանի հոգի է այդ արդարացումներին հավատում: Դա այն դեպքը չէ, երբ ճշմարտությունը որոշվում է ձայների մեծամասնությամբ: Ադրբեջանի բնակչության 90 տոկոսը, հավանաբար, համոզված է, որ հայկական եկեղեցիները աղվանական են, դրանից այդ եկեղեցիներն աղվանական չեն դառնում:
Հանուն արդարության պետք է ասել, որ այս երկու ամսվա ընթացքում իշխանության մարտավարությունը ճիշտ էր այն մասով, որ Ֆրանսիայի հրապարակի վրանները չէին հանվում ոստիկանական ուժերի բռնության միջոցով: Եթե այդպես լիներ, դա ավելորդ խաղաքարտ կտար ընդդիմադիրներին: Իսկ այս պարագայում ցույցերի կազմակերպիչներն իրենք ընդունեցին, որ բողոքի այդ ձեւը իշխանավորներին որեւէ ձեւով չի խանգարում, իսկ շարքային քաղաքացիներին անհանգստություն է պատճառում: Դա պետք է ավելի շուտ խոստովանեին: Եթե մի քանի օրում չհաջողվեց իշխանափոխության հասնել, ապա շարունակելն անիմաստ էր: Սեփական սխալներն ընդունելն ամոթալի վարքագիծ չէ:
Իշխանություններին հաջողվեց համոզել հասարակության մի մասին, թե իբր ցույց անողները միլիոնատերեր են, նրանց միակ նպատակը սեփական դղյակները պաշտպանելն է եւ «նախկիններին» իշխանության բերելը: Դա ակնհայտ սուտ է. իհարկե, ցուցարարների մեջ կան տարբեր մարդիկ, նաեւ նրանք, ում մտադրությունները մաքուր չեն: Բայց բողոքների մասնակիցների հիմնական մասը, կարծում եմ, քաղաքացիներ են, որոնք իսկապես մտահոգված են Հայաստանի եւ Արցախի ճակատագրով եւ սպասվող խիստ անբարենպաստ զարգացումներով:
Բայց ինչո՞ւ է իշխանություններին հաջողվում այդ սուտը, կոպիտ ասած, «կերցնել»: Ընդդիմության լիդերները պետք է վերլուծեն այդ խնդիրը եւ համապատասխան հետեւություններ անեն: Եթե, իհարկե, նրանք քաղաքական գործիչներ են, ոչ թե՝ պարզապես քաղաքական թեմաներով քնարերգուներ»:
Մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։
Նույն իրադարձությունն իշխանավորներին եւ նրանց երկրպագուներին առիթ տվեց չարախնդալու, ընդդիմադիրներին ծաղրուծանակի ենթարկելու եւ հրճվալից աղաղակներ արձակելու: Իբր իրենք հաղթել են, իսկ ընդդիմությունը՝ պարտվել: Թո՛ղ այդպես լինի: 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի պարտության կողքին այս «հաղթանակը» կատարյալ 0 է: Իսկ ովքե՞ր են այդ պարտության եւ նվաստացման հեղինակները՝ ինձ մոտ ոչ մի կասկած չի հարուցում՝ անկախ նրանից, թե ինչ արդարացումներ եւ հեքիաթներ են այդ առիթով հորինվում, եւ քանի հոգի է այդ արդարացումներին հավատում: Դա այն դեպքը չէ, երբ ճշմարտությունը որոշվում է ձայների մեծամասնությամբ: Ադրբեջանի բնակչության 90 տոկոսը, հավանաբար, համոզված է, որ հայկական եկեղեցիները աղվանական են, դրանից այդ եկեղեցիներն աղվանական չեն դառնում:
Հանուն արդարության պետք է ասել, որ այս երկու ամսվա ընթացքում իշխանության մարտավարությունը ճիշտ էր այն մասով, որ Ֆրանսիայի հրապարակի վրանները չէին հանվում ոստիկանական ուժերի բռնության միջոցով: Եթե այդպես լիներ, դա ավելորդ խաղաքարտ կտար ընդդիմադիրներին: Իսկ այս պարագայում ցույցերի կազմակերպիչներն իրենք ընդունեցին, որ բողոքի այդ ձեւը իշխանավորներին որեւէ ձեւով չի խանգարում, իսկ շարքային քաղաքացիներին անհանգստություն է պատճառում: Դա պետք է ավելի շուտ խոստովանեին: Եթե մի քանի օրում չհաջողվեց իշխանափոխության հասնել, ապա շարունակելն անիմաստ էր: Սեփական սխալներն ընդունելն ամոթալի վարքագիծ չէ:
Իշխանություններին հաջողվեց համոզել հասարակության մի մասին, թե իբր ցույց անողները միլիոնատերեր են, նրանց միակ նպատակը սեփական դղյակները պաշտպանելն է եւ «նախկիններին» իշխանության բերելը: Դա ակնհայտ սուտ է. իհարկե, ցուցարարների մեջ կան տարբեր մարդիկ, նաեւ նրանք, ում մտադրությունները մաքուր չեն: Բայց բողոքների մասնակիցների հիմնական մասը, կարծում եմ, քաղաքացիներ են, որոնք իսկապես մտահոգված են Հայաստանի եւ Արցախի ճակատագրով եւ սպասվող խիստ անբարենպաստ զարգացումներով:
Բայց ինչո՞ւ է իշխանություններին հաջողվում այդ սուտը, կոպիտ ասած, «կերցնել»: Ընդդիմության լիդերները պետք է վերլուծեն այդ խնդիրը եւ համապատասխան հետեւություններ անեն: Եթե, իհարկե, նրանք քաղաքական գործիչներ են, ոչ թե՝ պարզապես քաղաքական թեմաներով քնարերգուներ»:
Մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։
Նմանատիպ նյութեր
1626 դիտում
09:57 07-11-2015
Հանրաքվեն լավ առիթ է՝ մինչև 2017-ի ընտրություններ սեփական գոյության մասին հիշեցնելու. «Առավոտ»
1850 դիտում
10:24 25-02-2016
Առիթ մի տվեք, պատվեր մի փնտրեք. «Առավոտ»
2270 դիտում
20:51 04-03-2014
Վրաստանի նախագահի պաշտոնական լուսանկարներից մեկը մեծ աղմուկի առիթ է դարձել համացանցում
Այս բաժնից
1336 դիտում
07:47 18-10-2024
Հովիկ Աղազարյանի բիզնեսմեն որդին նոր ոլորտներ է նվաճում. «Ժողովուրդ»
1033 դիտում
07:18 18-10-2024
«Տաշիր»-ին մերժում են, իսկ տնօրենին Ավանեսյանը փոխնախարար դարձրեց. «Ժողովուրդ»
955 դիտում
09:05 17-10-2024
Ինչո՞ւ Ադրբեջանը չի ցանկանում խաղաղության պայմանագիր կնքել Հայաստանի հետ. «Փաստ»