Լկտի, ամբարտավան մարդկանց զոռբայությունը մնաց որպես կյանքի ալգորիթմ. «Առավոտ»

«Առավոտ» թերթի առաջնորդողը գրում է. «Մեր պետության ձախողումների, բացասական դրսևորումների համար պատասխանատու ենք բոլորս՝ մեր չափով։ Ես, օրինակ, հաճախ եմ մտածում, թե որտեղ եմ անձամբ ե՛ս թերացել։ Ինձ թվում է՝ ես և իմ նմանները ոչինչ չկարողացանք հակադրել լկտի, ամբարտավան մարդկանց վերելքին՝ տնտեսական և քաղաքական աստիճաններով։ 1990-ականներին նրանց մեծ մասը կոչվում էր «երկրապահ», «կռված տղա»։ Չգիտեմ՝ որքանով էին նրանք կռված, բայց նրանց «կրեդոն» հետևյալն էր՝ «ի՞նչ պետություն, ի՞նչ իրավունք, ի՞նչ օրենք՝ հեսա իմ իրավունքը», ու հանում էին իրենց, պայմանականորեն ասած, «մաուզերները»։ Հետագայում երկրապահի դիմակն այլևս պետք չեղավ, բայց զոռբայությունը՝ որպես կյանքի ալգորիթմ, մնաց, և ոչ միայն իշխողների, այլև ընդհանրապես հասարակական լայն զանգվածների մոտ։ Եթե ես այդպիսին չեմ՝ դա քիչ է, ես պետք է ուրիշներին օրինակ ծառայեմ»։ [b]Ամբողջությամբ՝ թերթի այսօրվա համարում։[/b]